Suan Langereis

No English text yet > do you want to help us with a translation? 


Suan Langereis
projectleider


Geboortedatum: 1957 
Geboorteplaats: Amsterdam

In het Porem van Mokum omdat Suan al jaren met kennis, kunde en een warm hart voor de Amsterdamse schooljeugd zorgt.

Is adrem; heeft van haar VMBO-leerlingen de typisch Amsterdamse gewoonte geleerd stante pede een reactie te geven op wat er gebeurt.


I
“Multiculti zit in mijn genen, ben daarom deel van het verhaal over de ontwikkeling van nieuwe Amsterdammers. Mislukt of geslaagd, we zijn gewoon een multiculturele samenleving. Kijk op straat, in de winkels; we moeten een keer moeten stoppen met praten over de Nederlandse Marokkaan, we zijn allemaal Nederlanders en hebben allemaal een andere oorsprong. Toen ik nog op het NOVA college werkte werd ik wel eens moe van al die projecten over multiculti. Terwijl het gewoon om pubers met puberproblemen ging. Maar ja, bij veel mensen overheerst een bepaalde beeldvorming van multicultureel Amsterdam, zelfs bij collega’s van mij. Een van hen fietste een tijdje geleden met haar man om middernacht door het Vondelpark en zag een groepje allochtone jongeren onder een viaduct staan. Ze schrok, maar ja zij fietsten daar nu eenmaal en ze gingen maar door. Toen hoorden ze opeens ‘hoi juf, heb je ook een leuke avond?’. Dat is voor mij Amsterdam!”


II
Ik ben graag bezig met zaken die zowel voor de stad als maatschappelijk relevant zijn. Een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van mensen, ongeacht leeftijd of afkomst. Na 17 jaar lesgeven aan het VMBO op het NOVA college in Slotervaart, vond ik een nieuwe uitdaging als projectleider bij Stichting Kinderopvang & Welzijn IJsterk. Omdat die branche echt in beweging is vind ik dit werk erg leuk. Zo zijn de kinderopvang en peuterspeelzalen gefuseerd en wordt gekeken of we meer wijkgericht kunnen werken wat de opvang van kinderen betreft. Van mijn tijd aan het NOVA college staat mij vooral het omgaan met die eigenwijze kinderen daar nog goed bij. Zo ad rem als die waren, daar heb ik mijn verbale talent op dat gebied echt geleerd!”

III
Volgens mij zijn Amsterdammers altijd mensen uit verschillende windrichtingen die dan kinderen krijgen en dat zijn dan Amsterdammers. Met niet-Amsterdamse ouders – mijn moeders’ familie is destijds van Friesland naar Amsterdam geëmigreerd en mijn vader had een Hollandse vader en een Thaise moeder en is in Indonesië geboren – ben ik volgens de criteria een echte Amsterdamse. Mijn vader was huisarts, moeder schreef en schilderde. Zij hebben mij heel vrijzinnig opgevoed met veel ruimte voor creativiteit. Ik ben dan ook tekendocent geworden. 


IV
Ik woon heel mooi, aan de Brouwersgracht, aan het randje van de Jordaan. 
Toch zou ik best weg willen uit Amsterdam en dan ’t liefst naar Azië. Ik houd erg van reizen en voel me daar mede door mijn genen thuis. Maar binnen Nederland zou ik nergens anders willen wonen dan in Amsterdam, ik blijf toch een ras-Amsterdamse. Wel vind ik dat Amsterdammers eigenlijk nogal arrogant zijn naar Nederlanders, maar Europeanen hebben weer een arrogantie naar andere culturen toe. 

In Azië zou ik een soort leerbedrijf voor kansarme jongeren willen starten waar zij werkervaring kunnen opdoen, een klussenbedrijf of zoiets. Dat kan natuurlijk ook in Amsterdam. Niet gesubsidieerd, maar zelfvoorzienend. Ik hoef er zelf geen salaris uit te halen, maar doe het voor het resultaat: jongeren leren op eigen benen te staa


Voorgedragen door : Da van Daalen 
Portret  : Da van Daalen
Interview : Frederike van Ouwerkerk
Sponsor : nog niemand. U? 
Foto : Koos Baaij