No English text yet > Do you want to help wit a translation?
Rini van de Poel
verpleegkundige
Geboortejaar : 1956
Geboorteplaats : Amsterdam
In het Porem van Mokum omdat hij een vrolijk en leuk mens is, die al jaren als verpleegkundige mensen met warmte, respect en humor tegemoet treedt.
Zou nooit ergens anders dan in Amsterdam kunnen wonen
I
Toen Nederland in 1988 Europees kampioen werd ging iedereen op de grachten feesten, dat vond ik zo leuk. De Gay Pride vind ik ook leuk: het is zo mooi om te zien dat de hele stad zich daarvoor inzet. Ik houd ook van de concerten die ‘s zomers worden gegeven in het Vondelpark, die zijn heel gezellig. Ik kan me erg goed vermaken in Amsterdam. Het is een multiculturele stad en daar houd ik erg van. Ook op cultureel gebied is er veel te beleven en hoewel ik dat zelf niet zo vaak doe, kun je hier leuk uitgaan. Het is echt een mooie stad om doorheen te wandelen en te fietsen. Toen mijn kinderen nog jong waren fietste ik elke zondagochtend met ze over de grachten en dan gingen we ergens koffie drinken. De grachten zijn mijn favoriete plek in Amsterdam, ik vind het nog steeds fijn om daar overheen te lopen.
II
Ik ben echt een geboren en getogen Amsterdammer, ik denk niet dat ik ooit ergens anders zou kunnen wonen. Wel heb ik drie jaar in Italië gewoond, we hadden daar een camping, maar daar had ik echt heimwee naar Amsterdam. In de winter kwam ik altijd naar Nederland en dan ging ik in februari of maart weer terug naar Italië. Als ik dan de stad uitreed keek ik steeds in mijn achteruitkijkspiegel tot ik de bordjes met ‘Amsterdam’ niet meer zag. Wat ik het meeste miste waren toch wel mijn sociale contacten in Amsterdam. Je moet opeens nieuwe vrienden maken. Als ik iets van de Italiaanse cultuur heb meegenomen hier naartoe, dan is het wel ‘t eten. Ik houd erg van Italiaans eten. We hadden op de camping ook een restaurant met Italiaans eten en koken het hier nog vaak.
III
Ik probeer altijd positief te blijven. Er gebeuren wel eens vervelende, negatieve dingen in Amsterdam, maar je moet naar de positieve kant kijken. Mensen doen bijvoorbeeld negatief over de multiculturele samenleving, terwijl deze niet negatief is en je hier helemaal geen last van hebt. Ondertussen woon ik vijftien jaar in Baarsjes. Toen ik hier kwam wonen waren er wat problemen met de omgeving. Samen met een paar buren heb ik toen om de tafel gezeten om een oplossing te zoeken. En het feit dat dat lukte stemde mij positief. Ik zou ook Amsterdammers willen adviseren positief te blijven, ook naar toeristen toe. Niet dat Amsterdammers echt negatief naar hen toe zijn, maar ik merk op de meldkamer wel eens een negatieve houding richting toeristen. Dan komt er één binnen en wordt er gezegd ‘oh, dat zal wel door de drugs komen’, terwijl het meestal niets met drugs te maken heeft. Zo krijgen toeristen ook een raar beeld van Amsterdam.
IV
Toen er een boek werd gepubliceerd, waarin mijn columns waren gebundeld, kreeg een collega van de meldkamer het idee mij voor te dragen voor dit project. Ik was verbaasd maar ook echt vereerd, omdat ik geboren en getogen ben in Amsterdam. Ik werd – samen met Mickelle Haest – uitgenodigd om bij Pauw en Witteman te gast te zijn, om te praten over het boek. Voor mij was dit echt een bijzondere ontmoeting. Mijn vrouw en kinderen mochten er ook bij zijn, dat vond ik leuk. Ik was vrij nerveus van te voren, maar Paul Witteman kwam naar me toe met een wijntje en stelde me gerust. Er was een voorgesprek en het ‘echte’ gesprek ging goed. Achteraf was er ook nog een nagesprek met Pauw en Witteman, dus ik vond het allemaal goed geregeld. De volgende dag sms’te Jeroen Pauw mij: er hadden 1,2 miljoen kijkers gekeken!
Voorgedragen door : Jackie Mulder
Portret : Saskia de Rooy
Sponsor : S.D.M. Meddens
Interview : Esther Triezenberg
Foto: Koos Baaij