Peter Glas

No English text yet. Do you want to help us with a translation? 
Peter Glas

Charterschipper


Geboortejaar     : 1948
Geboorteplaats : Amsterdam, Bloemenbuurt  (woonplaats: Stavoren)

In het Porem van Mokum omdat hij het water ‘dun’ vaart. 
 
Loopt ’s ochtends vroeg graag door het ‘stille’ Amsterdam

I
Ondanks dat ik nu in Stavoren woon, ben ik wel een Amsterdammer. Ik ben opgegroeid in Amsterdam Noord. Noord is wel iets aparts omdat het aan het andere kant van het IJ ligt. Er ging vroeger alleen maar een pontje heen en weer. Het was een soort dorp voor de Amsterdammers.  In Amsterdam-Noord zeilde ik ook al met kleine bootjes. Dan was ik ’s avonds zo moe, dat ik geen huiswerk meer kon doen. Ik zat in de vierde klas van het lyceum en toen ben ik er helemaal mee opgehouden. En daar heb ik nooit spijt van gehad. Op mijn negentiende ben ik begonnen met een opleiding moderne dans. Ik heb gedanst in Parijs, München, Hamburg en natuurlijk in Amsterdam. Toen ik begon met dansen ging er een wereld voor me open. Voor mijn opleiding kreeg ik een studiebeurs van 4000 gulden en daar heb ik meteen een boot van gekocht. Een tjalk.

II
Amsterdam is een zeer levendige stad was. Ik zou er nu niet meer willen wonen, heb hier geen ruimte om te dromen. Ik mag graag de hele dag naar de horizon kijken en dat kan niet in de stad.  Dan voel ik me een beetje benauwd. Mensen hebben zo’n haast. Ze rennen en vliegen. Op een gegeven moment ga ik dat ook doen. Dan ga ik ook keihard door de stad fietsen! Maar ja, waar naar toe? Op de boot zit je op een eiland waar je niet af kan stappen. Er zijn ook gasten op mijn boot die de hele dag naar de horizon kijken en zich afvragen hoe laat ze aankomen. Als mensen vergeten hoe laat ze moeten aankomen, dan kan het echt gezellig worden. Dan hoef je nergens meer heen. Dan ben je er al.

III
 Ik heb vooral veel goede herinneringen aan mijn tijd als danser. Ik ben in die tijd echt ontloken. Ik ging heel vaak naar Fantasio aan de Prins Hendrikkade. Dat was de eerste ontmoetingsplek voor jongeren waar veel muziek werd gemaakt. Zelf heb ik daar ook nog opgetreden met mijn dansgroep. Het was er vrij hippie- achtig. Veel lichten en vloeistofprojecties.  Behalve die mooie herinneringen heb ik de planken van mijn moeders boekenkast meegenomen uit Amsterdam. Daar heb ik een kist van getimmerd die nu op het dek van mijn boot staat en waar ik mijn zeilen in opberg.
Ik heb sinds dit jaar wel AOW, maar ik ben nog helemaal niet van plan om iets anders te gaan doen dan zeilen. Ik ga niet opeens met de auto de wereld rondrijden, misschien wel met een boot. Dat heb ik nog altijd als droom. Lekker dwalen en verdwalen.

Voorgedragen door : Victor van Dalen
Portret     : Saskia de Rooy
Sponsor : Victor van Dalen  
Interview : Emiel Lybrink
Foto : Koos Baaij