Marina Schuit

No English text yet. Do you want to help us with a translation? 

Marina Schuit

Ruimtelijk/economisch adviseur gemeente Zaanstad

Geboortejaar  : 1968
Geboorteplaats : Alkmaar

In het Porem van Mokum omdat zij Saskia de Rooy van het begin af aan heeft 

aangemoedigd door te gaan met het Porem 

Is niet uit Amsterdam weg te slaan

I

Vijfentwintig jaar geleden kwam ik, als student economie, in Amsterdam wonen. Er ging een wereld voor me open. In die tijd waren er veel meer alternatieve mensen in Amsterdam dan nu het geval is. De stad zal vol met krakers. Ik kwam uit een VVD-nest, maar eenmaal in Amsterdam realiseerde ik me dat er veel meer manieren mogelijk zijn om tegen het leven aan te kijken. Het prettige van de stad is dat je er anoniem rond kunt lopen. Je kunt je eigen ideeën over het leven ontwikkelen zonder dat iemand je daarvoor veroordeelt. Dat is een enorme bevrijding. Ook nu nog kan ik nog onbevangen genieten van de stad. Van de grachten bijvoorbeeld. Daar word ik altijd blij van. Het is mooi, er zit historie aan vast, het is waterrijk… Als ik daar op mijn fiets rij en toeristen tegenkom die bewonderend om zich heen kijken, dan denk ik vaak: ja ja, ik woon hier gewoon!

II

Voordat ik ging studeren kwam ik wel in Amsterdam. Met mijn moeder bijvoorbeeld en dan liepen we altijd hetzelfde standaard rondje, met de Kalverstraat ongeveer als verste punt. Ik had het idee dat er veel meer te zien was. Soms reed ik met mijn ouders wel eens dwars door de stad. In die tijd - de jaren ’70 - bestond de ringweg nog niet, dus moest je de stad door als je naar een ander deel van Nederland wilde. We zagen dan echt verpauperde buurten. Ik had altijd medelijden met de mensen die vierhoog achter weggestopt zaten. Pas later, toen ik zelf Amsterdam ging verkennen, ontdekte ik de schoonheid van de stad. Veel buurten werden opgeknapt. Met woningen voor verschillende inkomensklassen en verschillende soorten mensen. Ik waardeer de diversiteit enorm. Iedereen moet op zijn eigen manier kunnen leven, zolang je een ander er maar niet mee lastig valt. Dat klinkt misschien heel individualistisch, maar ik voel ook een verbondenheid met anderen, hoe anders die ook zijn, vind het leuk om een praatje te maken met een onbekende. 

Die houding – om je heen kijken en je afvragen hoe het met iemand anders is – probeer ik mijn twee kinderen ook bij te brengen. 

III

Jaren geleden was ik op een open dag van een destijds zwarte school, nog voordat mijn kinderen leerplichtig werden. Toen ontmoette ik daar een heel bevlogen directrice, die de school wilde laten groeien en er een gemengde school van wilde maken. Maar daarvoor moesten er wel wat ouders over de streep getrokken worden. Ik was een van die ouders, ik stuurde mijn blonde kindjes naar deze school. Heel veel ouders hebben hier hun nek voor uitgestoken. We liepen wel een risico, wisten niet waar we aan begonnen, maar toch is het gelukt en daar ben ik trots op. Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen allerlei soorten mensen leren kennen. Dat is ook gewoon heel leuk. Èn het leidt tot begrip voor anderen en dat vind ik een groot goed.

Voorgedragen door : Saskia de Rooy
Portret       : Saskia de Rooy

Sponsor : George Walhof

Interview                       : Astrid van Pelt 

Foto : Koos Baaij