English text > scroll down
Fatma Mermer
Student en hiphopdanseres
Geboortejaar : 1993
Geboorteplaats : Selçuklu (Turkije)
In het Porem van Mokum omdat zij het vertrouwen en de hoop van een nieuwe generatie Amsterdammers verpersoonlijkt. Fatma werkt enthousiast en met humor om te komen waar ze wil. Ze studeert, grijpt kansen en is zorgzaam voor anderen.
Heeft als droom: meedoen met ‘So you think you can dance’, in de live shows.
I
Hiphopdansen begon als een hobby, nu is het een passie. Op mijn zeventiende ben ik naar een proefles gaan kijken. Met mijn vriendin Odile, want wij delen alles: leuke en minder leuke dingen. De danscoach spoorde ons aan meteen mee te dansen. Hij heeft echt een wending aan mijn leven gegeven. Nu dans ik met vijf meiden in hiphopcrew Lil’motion en doe ik mee met battles. In een dansclub aan het Leidseplein zag ik een underground battle, een wedstrijd zonder officiële regels. Die dansers deden heel bijzondere dingen. Ik zag plotseling een andere wereld, een echte wereld. Zo wil ik ook dansen, daarom train ik veel. Mijn coach heeft ervoor gezorgd dat ik hiphoples op basisscholen kan geven. Wat ik weet, leer ik weer aan kinderen. Ik ben blij dat ik dit kan doen, dat zoiets bestaat.
II
Op mijn tweede ben ik van Turkije naar Amsterdam-Noord verhuisd. De vliegreis kan ik me nog herinneren, die heeft grote indruk gemaakt. Ik voel me niet Turks en ook niet Amsterdams. Ik probeer mezelf niet te typeren: ik ben zoals ik ben. Het is belangrijker een droom te hebben, iets waar je naartoe kan werken. Je kan alles bereiken door ervoor te vechten en je niet tegen te laten houden. Na de middelbare school wilde ik graag fysiotherapeute worden. Een opleiding zoeken is lastig en ik moest veel vanuit mijn eigen kracht doen. Nu zit ik in het vierde jaar en loop ik stage. Ik wil een goede fysiotherapeute worden, zodat ik mensen kan helpen. Dat wordt mijn baan en daarnaast wil ik me verder ontwikkelen in hiphopdansen. Mijn ouders zijn trots op mij.
III
Mijn ouders hebben me geleerd vriendelijk en gastvrij te zijn en alles te delen. Dat is belangrijk in de Turkse cultuur. Als vrienden aanbellen, laat je ze altijd binnen en nodig je ze uit voor het eten. De meeste mensen doen dat niet, maar ik vind het prettig om zo met elkaar om te gaan. Toch zou ik niet terug naar Turkije willen om daar te wonen. Het liefst blijf ik in Amsterdam. Hier ben ik opgegroeid en ken ik veel mensen, ook via mijn opleiding en dansactiviteiten. Ik vind het goed om veel sociale contacten te hebben. Dan kun je elkaar gemakkelijker helpen en een echte samenleving zijn. De fijnste plek in Amsterdam vind ik mijn eigen wijk, Amsterdam-Noord. Het centrum van Amsterdam zou ik wel beter willen kennen. Ik zou daar meer moeten fietsen. Want wie Amsterdam echt wil kennen, moet er gefietst hebben.
Voorgedragen door : Anna Hulzink
Beeldhouwer : Anna Hulzink
Beeldhouwer : Anna Hulzink
Sponsor : Nog niemand. U?
Interview : Renske Postma
Foto : Koos Baaij
Fatma Mermer
Student AND hiphop dancer
Year of birth : 1993
Place of birth : Selçuklu (Turkey)
Taking part in the Face of Amsterdam because she personifies the hope and faith of a new generation of Amsterdammers. Fatma works enthusiastically and with a sense of humour to get where she wants. She studies, grabs her chances and is caring towards others.
Her dream is to take part in the live shows of TV programme ‘So you think you can dance’.
I
Hiphop dancing started as a hobby, now it is a passion. I went to a trial lesson when I was 17. With my friend Odile, because we shared everything: both nice and less nice things. The dance coach encouraged us to join in straight away. He really changed my life. Now I dance with five girls in hiphop crew Lil’motion and I take part in battles. I saw an underground battle at a dance club on the Leidse Square, a competition without official rules. The dancers there did extraordinary things. All of a sudden I saw a different world, a real world. I want to dance like that too, that is why I train so much. My coach made it possible for me to teach hiphop at primary schools. I teach what I know to children. I’m glad I can do this, I’m glad something like this exists.
II
I moved from Turkey to North Amsterdam at the age of two. I still remember the plane journey, it made a big impression on me. I don’t feel Turkish or from Amsterdam. I try not to categorize myself: I am who I am. It is more important to have a dream, to have something to work towards. You can achieve anything by fighting for it and not letting yourself be held back. After secondary school, I wanted to become a physiotherapist. It was difficult to find the right course and I had to find out a lot myself. Now I am in my fourth year and I am doing a traineeship. I want to be a good physiotherapist, so I can help people. That will be my job and I want to continue to develop my hiphop dancing too. My parents are proud of me.
III
My parents taught me to be friendly and hospitable and to share everything. That is important in Turkish culture. When friends come round, they always let them in and invite them to stay for dinner. Most people don’t do that, but I like that way of treating each other. But I wouldn’t want to go back to live in Turkey. I would rather stay in Amsterdam. I grew up here and know lots of people, through my course and my dancing. I think it is good to have lots of social contacts. Then it is easier to help each other and be a real society. My own neighbourhood North Amsterdam is the best place. I would like to get to know the centre better. I ought to go there on my bike more often. Because if you really want to know Amsterdam you have to cycle here.
Proposed by: Anna Hulzink
Sculptor : Anna Hulzink
Sculptor : Anna Hulzink
Sponsor : Nobody yet. You?
Interview : Renske Postma
Translation : Nicola Chadwick
Photo : Koos Baaij