No English text yet; do you like to help us with a translation?
Tiny van Niele
balletpedagoge
Geboortejaar : 1936
Geboorteplaats : Amsterdam
In het Porem van Mokum omdat zij al meer dan vijftig jaar werkt als balletpedagoge. Al die generaties leerlingen draagt ze nog altijd in haar hart. En al die leerlingen haar.
“Ik ben heel ijdel, maar op een goede manier. Ik zie er gewoon graag goed uit.”
I
Ik ben al mijn hele leven bezig met dans. Eerst als solist, maar uiteindelijk koos ik voor lesgeven. Het mooiste daaraan vind ik: een minder begaafd kind vooruit zien gaan. Een kind voor wie het al heel moeilijk is om armen en benen tegelijk te bewegen. Met mijn leerlingen heb ik hele trouwe vriendschappen. Een aantal van mijn oud-leerlingen zie ik zelfs nog regelmatig: we gaan uit eten, naar de film of naar buiten, naar Zandvoort bijvoorbeeld. De meesten van hen zijn als kleine meisjes bij me op les gekomen, sommigen op latere leeftijd, maar nu komen ze, als grote dames, nog steeds bij me op de koffie.
II
Mijn levensmotto is: discipline. Daar bedoel ik mee dat je betrokken bent bij de mensen om je heen, dat je een goed mens bent. Zo ga ik om met mijn leerlingen en ik verwacht van ze dat zij ook zo met elkaar omgaan. Als een meisje naar een hogere groep gaat, wordt ze warm ontvangen door de rest. Niemand valt buiten de boot, niemand die iets fout doet krijgt een uitbrander en niemand lacht een ander uit. Zo wil ik het hebben in mijn lessen. Als ik zie dat iemand ergens mee zit, dan maak ik een praatje. En als ik kan helpen, doe ik dat. Ik heb ook een 90-plus groep waarvan ik drie leden elke week haal en breng, anders kunnen ze niet naar de les. Dat is geen opoffering, dat hoort erbij. Net zoals ik altijd in brede zin ben blijven leren over mijn vak. Bijvoorbeeld yoga of tai chi, waarvan ik dan de technieken in mijn danslessen gebruik. Ook dat is voor mij discipline.
III
De mooiste herinneringen bewaar ik aan de operettes die ik met leerlingen heb gemaakt. Wij dansten onder andere in de voorstellingen van enkele Nederlandse operettekoren. Fotoboeken vol heb ik ervan. Porgy and Bess, De Jantjes, enzovoort. Kinderen en volwassenen deden mee en allemaal in de prachtigste kostuums. Ook bij de uitvoeringen die ik toen nog organiseerde in Marcanti. En na de voorstelling was het feest bij mij thuis. Het hele balletgebeuren is altijd iets groots en feestelijks voor me geweest. Dansen staat voor mij gelijk aan lief en mooi, die kern draag ik uit. Daarom houd ik leerlingen ook zo lang bij me, van kind tot volwassene tot oudere.
IV
Ik woon al mijn hele leven heel plezierig in De Baarsjes maar mijn favoriete plek in Amsterdam is het Minervapaviljoen aan de Amstel. Om uit eten te gaan of gewoon koffie te gaan drinken. Je hebt daar zo’n prachtig uitzicht. En bij slecht weer zit je er lekker bij de open haard. Ik kom er vaak en graag. Met mijn drie zusjes bijvoorbeeld, die ook goede vriendinnen van me zijn. Met mijn vriendin Astrid ga ik veel naar balletvoorstellingen. Maar in mijn hart blijft Yvonne mijn innigste vriendin. Aan haar heb ik veel en bijzondere herinneringen. We kwamen elkaar lang geleden tegen bij de dansschool van Mascha Terweeme. Ik danste daar professioneel, zij als amateur. Al snel werd ze mijn beste vriendin. Meer dan dertig jaar hebben we van alles samen gedaan. Tien jaar geleden is ze plotseling overleden. Ik mis haar nog steeds.
Voorgedragen door: (oud-)balletleerlingen/bestuur Sijavo
Portret : Anna Hulzink
Portret : Anna Hulzink
Interview: Irene Geerts
Sponsor: (oud-) balletleerlingen, bestuur Sijavo
Foto: Koos Baaij