Saskia Laroo
Muzikant
Geboortejaar : 1959
Geboorteplaats : Amsterdam
In het Porem van Mokum omdat zij als ondernemende Amsterdamse met haar trompet de culturele smeltkroes van haar geboorteplaats wereldwijd vertegenwoordigt
Amsterdam heeft jazz
Op het moment dat dit interview gepland is, vertoeft Saskia in the Big Apple. Gelukkig vindt ze tijd om een aantal vragen te beantwoorden en via een MP3 te versturen. Een MP3? Je zit in de muziekbusiness of niet…..
I
Ik ben trompettist én Amsterdammer in hart en nieren. Geboren aan de rand van de Jordaan. Na een korte studie wiskunde heb ik gekozen voor de trompet. Als musicus reis ik de hele wereld rond. Dan neem ik altijd een stukje Amsterdam mee en omgekeerd: een stukje buitenland mee terug naar Amsterdam. Ik vind het geweldig om te reizen maar kom ook graag weer terug in Amsterdam. Daar voel ik me helemaal thuis. In De Kroeg bijvoorbeeld, waar ik ooit Chet Baker ontmoette. Helaas bestaat dit niet meer. Of als ik trompet speel in Jazzcafé Alto . Heerlijk, jamsessies die relaxt beginnen maar eindigen in een wilde boel waarbij iedereen in een soort van trance raakt! Er komen veel buitenlanders die helemaal meegaan in de jazz. Café Alto is op het moment gesloten maar je kunt me ook vinden in Café Casablanca op de Zeedijk, een favoriete plek voor jazzliefhebbers.
II
Toen ik een jaar of drie, vier was, ging ik vaak met een oom naar de Westermarkt. We maakten er een ritueel van: eerst de Lijnbaansgracht over, daarna de Rozengracht en dan, bij ieder zijstraatje, riep mijn oom: ‘Hier is het!’ En dan riep ik: ‘Nee, nee, nee hier is het niet!’ Dat herhaalde zich een aantal keren tot we bij de markt waren. Ik kreeg stapels boeken van die markt. Kon nog niet lezen maar daar maalde ik niet om. Mooie, zelfverzonnen verhalen las ik voor. Later las ik ze in het echt. Toen ik zes jaar was, zijn we verhuisd naar Den Ilp, een dorpje tien kilometer boven Amsterdam. Daar werden we beschouwd als buitenlanders, we waren ‘allochtonen’. Mijn vader had een verfwinkel in Amsterdam dus ik kwam er nog regelmatig. Toen ik achttien werd ging ik studeren, ja hoor: in Amsterdam. Het vertrouwde geluid van de trams, ik had me nooit gerealiseerd dat ik dat had gemist. Ik was weer thuis.
III
Muziek is mijn leven. Naast trompet speel ik nog een aantal andere instrumenten. Bovendien heb ik een eigen platenlabel. Ik vind het ontzettend leuk om met muziek de wereld rond te reizen. Ik neem de multiculti smeltkroes die Amsterdam is, altijd met me mee. Dat maakt mij tot een karakteristiek ‘porem van Mokum’. Mijn levensmotto is: ‘hoe kun je het meest genieten’…dat zou ook mijn tip aan alle Amsterdammers zijn. Dát, en de oproep: kom allemaal naar café Casablanca op de Zeedijk!
Voorgedragen door: Fenny van Wees
Portret : Colin Bloom
Sponsor : Stichting Cultmix
Interview : José Reijntjens
Foto: Koos Baaij