porem van mokum: Cia Franssens

English text available > scoll down

Cia Franssens

drukker

Geboortedatum : 1954

Geboorteplaats : Ukkel, België

In het Porem van Mokum omdat : zij met haar drukkerij niet alleen mooie boeken en teksten met een idealistische inhoud maakt, maar vooral vanwege het gebruik van inkten en verfstoffen die niet schadelijk zijn voor het milieu.

Loopt graag over de Albert Cuypmarkt als deze wordt schoongemaakt omdat die dan naar Mexico ruikt.

Eind jaren zeventig was echt een fijne tijd. Ik zat in de Amsterdamse kraakbeweging en vond dat heel inspirerend. Iedereen deed wat hij graag wilde. We waren met allemaal mensen die gestudeerd hadden, maar toch iets met hun handen wilden doen. De een startte een restaurantje, de ander een timmerbedrijf en als je zoals ik een drukkerij wilde starten, dan deed je dat gewoon. Ik woonde ook in een kraakpand, op de Nieuwmarkt, en toen dat gesloopt werd in andere kraakpanden. Van die drukkerij , de Radddraaier, ben ik nog steeds een van de twee directeuren en we zitten ook nog steeds in de Van Ostadestraat. Waarom ik een drukkerij begonnen ben en geen restaurantje, vraag ik me soms nog steeds af. Waarschijnlijk toch door dat grafische, dat had ik voor een deel vanuit de familie en ook vanuit mijn opleiding. We drukten alles wat te maken had met actie: over kraken, antimilitarisme, kernenergie, maar ook over buurtcentra.

Mijn vader was grafisch vormgever en vanaf mijn vijftiende deed ik een algemene kunstopleiding naast de reguliere middelbare-schoolvakken. Daarna heb ik aan de kunstacademie in Brussel, Sint Lucas, gestudeerd. Toen ik negentien was ben ik naar Amsterdam gegaan Dat was al na mijn eerste jaar op de kunstacademie. Ik had er helemaal geen zin meer in. Vanuit Amsterdam ben ik samen met een vriend verder gereisd: Duitsland, Spanje en Frankrijk. Daar zochten we werk en daar woonden we, maar uiteindelijk gingen we terug naar Amsterdam, want hier kon je heel makkelijk werk krijgen in fabrieken.

III

Naast mijn drukkerij vind ik het geweldig om te koken. Ik ben ook bezig met het schrijven van een kookboek over mijn grootmoeders, niet zozeer de recepten, maar meer de verhalen en de herinneringen. Als ik vroeger langs het Amstel Hotel fietste, dan rook ik gebakken boontjes, prinsessenboontjes. Dat was precies de geur van mijn grootmoeder. Geur is heel belangrijk voor mij. Als de Albert Cuypmarkt bijvoorbeeld weg is, maar er is nog niet schoongemaakt, dan ruikt het precies als de markten van Mexico. De Ten Katemarkt in de Kinkerbuurt, waar ik woon, is een unieke plek, maar ik ga vaker naar de Noordermarkt om bij te kletsen. De marktmensen daar ken ik al vanaf het begin.

Amsterdam is wel veranderd in de jaren dat ik er woon. Vroeger was het een stad waar je je geaccepteerd voelde, maar de stad is harder geworden, geslotener. Het grootste probleem vind ik, dat niet iedereen meer in Amsterdam kan wonen, omdat het steeds duurder wordt. Het is dat ik hier zoveel vrienden heb, die zijn onvervangbaar, maar ik hoef niet per se de rest van mijn leven in de stad te blijven. Een boomgaard met appelbomen, perenbomen, pruimenbomen en kruisbessen, dat is mijn droom. En dan de hele dag in de keuken staan.

Voorgedragen door : A.P.Lugt
Beeldhouwer : Anna Hulzink

Sponsor : A.P.Lugt

Interview : Karin Aalbers

Foto : Koos Baaij

Cia Franssens

printer

Date of birth: : 1954

Place of birth: : Ukkel, Belgium

Taking part in Face of Amsterdam because : she does not just publish beautiful books and texts in her printing house which have an idealistic content, but mainly because her printing house uses inks and dyes which do not harm the environment.

Loves to walk over the Albert Cuyp Market before it is cleaned, because then it smells like Mexico.

At the end of the 1970s, times were good. I was part of the Dutch squatters’ movement and felt very inspired by it. Everyone did what they wanted. We were all former students who wanted to use our hands. If you wanted to start a restaurant or a carpenters, or, like me, wanted to begin a printing house, you just did it. I lived in a squat on the Nieuw Market, and when it was demolished I lived in other squats. I am still one of the two managing directors of the printers, the Radddraaier, and we still occupy a building in the Van Ostade Street. I still ask myself why I began a printers and not a restaurant. Probably because of the graphics, which I had learnt from my family and from my training. We printed everything to do with taking direct action: on squatting, anti-militarism, nuclear energy, as well as community centres.

My father was graphic designer and from the age of 15 I did an art course alongside my regular school subjects. Then I studied at the Saint Lucas art academy in Brussels. I moved to Amsterdam when I was 19, after just one year at the art academy. I had already had enough. From Amsterdam I travelled further with a friend to Germany, Spain and France, where we looked for work. Eventually we returned to Amsterdam, as it was easy to find a job here in factories.

III

In addition to running the printers, I love cooking. I am currently writing a cook book about my grandmothers, not so much about their recipes, but about their stories and my memories. When I used to cycle past the Amstel Hotel, I used to smell fried beans, Princess beans. That was the same smell as at my grandmother’s. Smells are very important to me. When the Albert Cuyp Market packs up, but has not yet been cleaned, it smells just like the markets in Mexico. The Ten Kate Market in the Kinker neighbourhood, where I live is a unique spot, but I usually go to the Noorder Market to chat with people. I’ve known the market people from the start.

Amsterdam has changed a lot over the years since I came here. It used to be a city in which you felt accepted, but the city has become harder, more closed. I find the biggest problem is that it is becoming difficult for people to live in Amsterdam, because it is getting more and more expensive. If it weren’t for the fact that I have so many friends here who cannot be replaced, I wouldn’t need to stay here for the rest of my life. My dream is to have an orchard with apple trees, plum trees and gooseberries. And to spend the whole day in the kitchen.

Proposed by : A.P.Lugt
Sculptor : Anna Hulzink

Sponsor : A.P. Lugt

Interview : Karin Aalbers

Translation : Nicola Chadwick
Foto : Koos Baaij